අපි ඔක්කොම හොරු වෙමු

අපි ඇත්තටම හොරුද? අපි හොරකම් කරලා තියෙනවද? නැත්නම් නොදැනුවත්ව හරි හොරකමක් කරලා තියෙනවද? ඇත්තෙන්ම නොදැනුවත්ව නම් හොරකමක් කරන්නට බැහැ. ඒත් හොර කමකට දායක වෙන්නට නම් ඕනෑම කෙනෙක්ට පුළුවනි. මේ කතා බහට ගන්නට යන්නේ අපි හැමෝම හොරු වෙන්නේ කොහොමද කියලයි. අන්තර්ජාලය භාවිතා කරන අපි ගැන නම් ඉතින් කවර කතාද? ඒත් ඉතින් නොකරම බැරි කමට තමා අපි හැමෝම හොරකම් කරන්නේ.

හොර හිතක් පහල නොවී හොර කමක් සිද්ධ වෙන්නට බැහැ නේද? ඔව්. ඇත්තෙන්ම හොරකමක් කරනවා කියන්නේ හොඳ සංයමයකින් කළ යුතු දෙයක්. හිතා මතා කරන දෙයක්. හිතන්නේ නැතිව නොදැනුවත්ව සිද්ධ වෙන ඕනෑම වරදක් ඉතින් වැරදි නෙවෙයි නේ. ඒත් මේ කියන්නේ හොරකම් ගැන. ඒ කියන්නේ අනිවාර්යෙන්ම හිතා මතා සැලසුමක් ඇතිව හොරකම් කරන්නට අපේ හිත යොමු වෙලා තියෙන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන පුංචි කතා බහක යෙදෙන්නටයි.

අන්තර්ජාලයේ නිතර සැරිසරන අපි හොරකමට බොහෝ විට ඇබ්බැහි වෙලා. අපි මේ දේවල් සමහර විට පුරුද්දකට අරගෙන ඉන්නවා විය හැකියි. ඒ නිසාම අපිට අපි කරන්නේ හොරකමක්ය කියලා හිතන්නට ඉඩක් අපේ හිතෙන් ලබා දෙන්නේ නෑ. ඇත්තෙන්ම මම මේ කියන්නට උත්සාහ ගන්නේ පරිගණක මෘදුකාංග හොරකම ගැනයි. මෙහෙම කිව්වාම ඔයාලා හැමෝටම තම තමන් කරපු හොරකම් ගැන එක දිගට මතක් වෙනවා ඇති නේද?

අපි අන්තර්ජාලයේ ගැවසෙද්දී හෝ වේවා පාරේ තොටේදී හෝ වේවා පරිගණක මෘදුකාංග අපේ අවශ්‍යතාවය අනුව හොයාගෙන ගිහින් ලබා ගන්නවා. ඒ සංයුක්ත තැටි විදියට වෙන්න පුළුවන් නැතිනම් අන්තර්ජාලයෙන් භාගත කර ගෙන වෙන්නත් පුළුවන්. මේ මොන ක්‍රමයෙන් අපි මෘදුකාංග නොමිලයේ හෝ රුපියල් සියයකට හෝ දෙසීයකට ලබා ගත්තොත් අපි කරන්නේ හොරකමක් වගේම වංචාවක්. අපි මේ බව තේරුම් ගන්නට ඕනා. එහෙම කියන්නට හේතු කීපයක් තියෙනවා.

සාමාන්‍යයෙන් පරිගණක මෘදුකාංග, ක්‍රීඩා, මෙහෙයුම් පද්ධති ආදිය ඒ ඒ අදාල ආයතන මගින් නිපදවන්නේ ආදායම් ලැබීමේ පරමාර්ථයෙන් වගේම නිසි මිලකට ඒවා පාරිභෝගිකයනට ලබා දීලා හොඳ සේවයක් සපයන්නටයි. ඉතින් මෙහෙම නිකුත් කරන පරිගණක මෘදුකාංග හෝ ඒ සම්බන්ධ අනෙකුත් දේවල් ඉතාමත්ම ඉහල මිලකටයි අලෙවි වන්නේ. මෙහෙම අලෙවි වෙන යම්කිසි දෙයක් මිලදී ගත් කෙනෙක් ඒ දේ අන්තර්ජාලයේ නොමිලයේ හෝ සංයුක්ත තැටි හරහා යම් සුළු මුදලකට අලෙවි කරන්නට පෙළඹීම සාමාන්‍ය දෙයක්. මේ දේ ලංකාවේ නම් සුලභයි. ඉතින් ඔහොම පැටව් ගහන පරිගණක මෘදුකාංග ගැනීම අපිටත් වාසිදායක වගේම ලේසියෙන්ම හොයා ගෙන පාවිච්චි කරන්නට පුළුවන් නිසාවෙන් අපිත් එක්කෝ අන්තර්ජාලයෙන් භාගත කරගන්නට හරි සංයුක්ත තැටි කඩයකට ගොහින් ඉතා සුළු ගාණක් දීලා හරි ලබා ගන්නට පෙළඹෙනවා.

ඔන්න ඉතින් අපේ හිතත් අනිවාර්යෙන්ම ඒකේ ලේසිය, පහසුව දන්නා නිසාවෙන්ම, ඉහළ මිලකට ඒ දේම ගන්නවාට වඩා අර හොර භාණ්ඩය ගන්නට හුරු වෙලා. අන්න ඒ හුරුව නිසාවෙන් ඒක හොරකමක් විදියට හැඟෙන්නේත් නෑ.

හිතන්න ඔයාලා ස්වයං රැකියාවක් විදියට පරිගණක මෘදුකාංග නිර්මාණය කරලා විකුණන ආදායම් මාර්ගයක් පටන් ගත්තාය කියලා. ඔයාලා මෘදුකාංගයට ඉහල මිලක් අනිවාර්යෙන්ම නියම කරන්නේ ඒ දේ වෙනුවෙන් තමන් කළ කැපවීම ගැනත්, යොදා ගැනුණු සම්පත් වල වටිනාකමත් තක්සේරු කරගෙන, තමන්ටත් ලාභයක් වෙන විදියට නේ. ඒ නිසා කොච්චර පොඩි මෘදුකාංගයක වුනත් මිල ඉහල යනවා. එහෙම හදපු එකක් කෙනෙක් මිලදී ගෙන පුංචි මිලකට රට වටේ පිටපත් කර කර බෙදා හැරියොත් ඔයාලට කොහොම දැනේවිද?

අපේ හිත දන්නවා, මෙන්න මේ මේ තැන් වලින් පුළුවන් ඒ මෘදුකාංගය භාගත කරගන්නය කියලා. අපි ඉතින් , එතැනට ගිහින් ඒ වැඩේ කර ගන්නවා. මොකද අපේ හිත දැන් ඒකට හුඟාක් හුරු වෙලා හින්දා. ඒ නිසයි නොදැනුවත්වම අපි හොරකමක් කරා වෙන්නේ. එක අතකට හොර කමකට දායක වීමකුත් වෙනවා.

ඔන්න ඉතින් හිතන්නට යමක් මම ඉතුරු කළා. මේ දේ මමත් කරනවා. ඔයාලත් කරන බව මම දන්නවා. ලාංකිකයො හැටියට අපිට මේකෙන් ගැලවෙන්නට හැකියාවකුත් නැත්තේ ඒ ඒ මෘදුකාංග වල නියම මිල ඉතා ඉහල ගණනක් වීමයි. නමුත් අපි කරන්නේ වැරැද්දක් බව දැන හඳුන ගැනීම වඩාත් වැදගත්.