මාතෘකාව දැක්කම කට්ටිය කියවන්නත් අකමැති වේවිද මන්දා. ඒත් ඉතින් මේ ගැනත් නොකියම බැහැ නෙ. මොකද ලිංගිකත්වය කියන්නේ ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට පුද්ගලිකව තබා ගන්න සිද්ධ වෙන ජීවිතේ බොහෝ වෙනස්කම් ඇති කරන මාතෘකාවක් නෙ.
අද කාලෙ තරුණ තරුණියො හැඟීම් වලට වහල් වෙලා හරි දුර ගමනක යන උදවිය. ඒ යන වේගෙ දකිද්දි ඉස්සරහට කසාදයක් කර ගන්න කෙල්ලෙක්ට කොල්ලෙක්වත්, කොල්ලෙක්ට කෙල්ලෙක්වත් ඉතුරු වේවිදෝ කියලත් හිතෙනවා. මොකද තම තමන්ගේ නම්බුව, තත්වයට වඩා විනෝදය ඔය හැම දෙනාම අගය කරන නිසා. විනෝදය ලබන්න තියෙන හොඳම මාර්ගය ලිංගිකත්වය විදියට තමා ගොඩක් දෙනා හිතා ගෙන ඉන්නේ. විවාහ දිවියක් ගත කරන අයව අපි ටිකකට අමතක කරොත්, බොහෝමයක් තරුණ තරුණියො ඔය පස්සේ දුවන දිවිල්ල බැලුවම අපිට ඉතින් දෙවියන්ගේම පිහිට තමා.
ලිංගිකත්වය ගැන කීවම ඉතින් හැමෝටම ලිංගික අවයව ඇති නේ නොකීවට. සැකයක් තියෙනවා නම් කවුරුත් නැති පැත්තකට ගිහින් හොයල බැලුව නම් තමයි වටින්නේ. හැබැයි ඕනෙම කෙනෙක්ට තම තමන්ගේ ලිංගික අවයවයන් ප්‍රසිද්ධියේ පෙන්නන්න කීවොත් ලැජ්ජාවට පත් වෙන්නෙ ඇයිද කියල තමයි මට තියෙන ප්‍රශ්නේ. විශේෂයෙන් ඔය ලිංගික ආශ්වාදනයට එකිනෙකාව ආශ්‍රය කරන කෙල්ලො කොල්ලො එහෙම. ආදරේ කරලා විවාහ වෙලා හොඳ පවුල් ජීවිතයක් ගත කරන්න තමයි හැමෝම හීන දකින්නේ. ඒත් එහෙව් එකේ බඳිනකං විනෝද වෙන එක විතරමද කෙනෙක්ට කරන්න ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ?
මිනිහෙක්ගේ ප්‍රධානම ලිංගික අවයවය වෙන්නේ මොළය කීවොත් පුදුම වෙන්න දෙයක් නෑ. මොකද ලබන ඕනෙම ආශ්වාදයක් ලැබෙන්නේ මොළෙන් හිතලා කරන දෙයක් කරොත් විතරයි. මිනිස්සු වෙලා තිරිසන්නු වගේ හැසිරෙන්න නම් කොයි තරම් පවක් කරලා ඉපදෙන්න ඕනෙද කියලත් හිතෙනවා. මොකද සමහරුන්ට ලිංගිකත්වය හැර දෙයක් නැති තරම් නේ.
ඔය දේ විතරක් නෙවෙයි කියන්න ඕනෙ වැදගත්ම දේ. ඒ වගෙ ලිංගිකත්වය පස්සේ දුවන කෙනෙක් අපෙ යාළුවො අතරේ හිටියොත් ඒක මොන විදියෙන් අපිට බලපාවිද කියලා හිතන්න වෙනවා. "මචන් උබත් එනවද?", "අඩෝ උඹත් වරෙන් ඒ පැත්තේ මම කීවම. හොඳ ආතල් එකක් ගන්න පුළුවන් එකක් ගේනවා හෙට අනිද්දා" වගේ දේවල් ඇහෙද්දි හිතට ගොඩක් දුක හිතුන අවස්ථාවල් බොහෝමයක් තියෙනවා මගේ ජීවිතේ නම්. ඒ වෙන මොකවත් නිසා නෙවෙයි, එහෙම යාළුවෝ ආශ්‍රය කරන්න සිද්ධ වෙලා තියෙන නිසා. අනිත් දේ, තමන්ගේම යාළුවෙක් ඒ තත්වෙට වැටිල තියෙන නිසාත්, ඒකෙන් ගොඩ ගන්නත් බැරි නිසා. හැබැයි තම තමන්ටම හොඳින් හිතලා බලන්න පුළුවන් කමක් තියෙනවා නම්, මෙච්චර කලක් ඉස්කෝලේ ගිහින් පොල් ගෑවේ, කට්ටි පැන්නේ නැත් නම්, ඒ ගැන හිතල බලල තම තමන්ට අනාගතේදී ආපස්සට හැරිලා බලල සතුටු වෙන්න පුළුවන් ජීවිතයක් ගොඩ නගා ගන්න උත්සාහ ගන්නවා නම් තමයි වඩාත් හොඳ. එතකොට කාට කාටත් තම තමන්ව ප්‍රිය වෙයි.
අද කාලෙ තරුණ තරුණියො හැඟීම් වලට වහල් වෙලා හරි දුර ගමනක යන උදවිය. ඒ යන වේගෙ දකිද්දි ඉස්සරහට කසාදයක් කර ගන්න කෙල්ලෙක්ට කොල්ලෙක්වත්, කොල්ලෙක්ට කෙල්ලෙක්වත් ඉතුරු වේවිදෝ කියලත් හිතෙනවා. මොකද තම තමන්ගේ නම්බුව, තත්වයට වඩා විනෝදය ඔය හැම දෙනාම අගය කරන නිසා. විනෝදය ලබන්න තියෙන හොඳම මාර්ගය ලිංගිකත්වය විදියට තමා ගොඩක් දෙනා හිතා ගෙන ඉන්නේ. විවාහ දිවියක් ගත කරන අයව අපි ටිකකට අමතක කරොත්, බොහෝමයක් තරුණ තරුණියො ඔය පස්සේ දුවන දිවිල්ල බැලුවම අපිට ඉතින් දෙවියන්ගේම පිහිට තමා.
ලිංගිකත්වය ගැන කීවම ඉතින් හැමෝටම ලිංගික අවයව ඇති නේ නොකීවට. සැකයක් තියෙනවා නම් කවුරුත් නැති පැත්තකට ගිහින් හොයල බැලුව නම් තමයි වටින්නේ. හැබැයි ඕනෙම කෙනෙක්ට තම තමන්ගේ ලිංගික අවයවයන් ප්‍රසිද්ධියේ පෙන්නන්න කීවොත් ලැජ්ජාවට පත් වෙන්නෙ ඇයිද කියල තමයි මට තියෙන ප්‍රශ්නේ. විශේෂයෙන් ඔය ලිංගික ආශ්වාදනයට එකිනෙකාව ආශ්‍රය කරන කෙල්ලො කොල්ලො එහෙම. ආදරේ කරලා විවාහ වෙලා හොඳ පවුල් ජීවිතයක් ගත කරන්න තමයි හැමෝම හීන දකින්නේ. ඒත් එහෙව් එකේ බඳිනකං විනෝද වෙන එක විතරමද කෙනෙක්ට කරන්න ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ?
මිනිහෙක්ගේ ප්‍රධානම ලිංගික අවයවය වෙන්නේ මොළය කීවොත් පුදුම වෙන්න දෙයක් නෑ. මොකද ලබන ඕනෙම ආශ්වාදයක් ලැබෙන්නේ මොළෙන් හිතලා කරන දෙයක් කරොත් විතරයි. මිනිස්සු වෙලා තිරිසන්නු වගේ හැසිරෙන්න නම් කොයි තරම් පවක් කරලා ඉපදෙන්න ඕනෙද කියලත් හිතෙනවා. මොකද සමහරුන්ට ලිංගිකත්වය හැර දෙයක් නැති තරම් නේ.
ඔය දේ විතරක් නෙවෙයි කියන්න ඕනෙ වැදගත්ම දේ. ඒ වගෙ ලිංගිකත්වය පස්සේ දුවන කෙනෙක් අපෙ යාළුවො අතරේ හිටියොත් ඒක මොන විදියෙන් අපිට බලපාවිද කියලා හිතන්න වෙනවා. "මචන් උබත් එනවද?", "අඩෝ උඹත් වරෙන් ඒ පැත්තේ මම කීවම. හොඳ ආතල් එකක් ගන්න පුළුවන් එකක් ගේනවා හෙට අනිද්දා" වගේ දේවල් ඇහෙද්දි හිතට ගොඩක් දුක හිතුන අවස්ථාවල් බොහෝමයක් තියෙනවා මගේ ජීවිතේ නම්. ඒ වෙන මොකවත් නිසා නෙවෙයි, එහෙම යාළුවෝ ආශ්‍රය කරන්න සිද්ධ වෙලා තියෙන නිසා. අනිත් දේ, තමන්ගේම යාළුවෙක් ඒ තත්වෙට වැටිල තියෙන නිසාත්, ඒකෙන් ගොඩ ගන්නත් බැරි නිසා. හැබැයි තම තමන්ටම හොඳින් හිතලා බලන්න පුළුවන් කමක් තියෙනවා නම්, මෙච්චර කලක් ඉස්කෝලේ ගිහින් පොල් ගෑවේ, කට්ටි පැන්නේ නැත් නම්, ඒ ගැන හිතල බලල තම තමන්ට අනාගතේදී ආපස්සට හැරිලා බලල සතුටු වෙන්න පුළුවන් ජීවිතයක් ගොඩ නගා ගන්න උත්සාහ ගන්නවා නම් තමයි වඩාත් හොඳ. එතකොට කාට කාටත් තම තමන්ව ප්‍රිය වෙයි.
2 පාඨක අදහස් | Comments:
ආදරය සහ ලිංගිකත්වය එකක් විදියට දැකීම අනුවණකමක්.ඒකයි අලුත් පරම්පරාවට වැරදුනු තැන.
"ප්‍රේමය නම් රාගයෙන් තොර සඳ එලිය සේ අචින්තයි"
Post a Comment