මේ කියන්න යන දේ ඔයාලත් අත් විඳලා ඇති සමහර විට. ඒත් මේ දේවල් ගණන් නොගෙන ඉන්න තරමටමයි වටින්නේ. නැත්නම් ඉතින් ලේ කෝප කර ගන්න වෙනව නොවැ. මාතෘකාවේ සඳහන් වෙන දේ දැක්කම මගේ ලිපිය පටන් ගන්නත් කලින්ම ඔයාලට එක එක විදියේ අදහස් මතු වේවි. ඒත් ඉතින් මේ දේ තරහක් නැතුව ලියන්න මම හිතුවේ අදාළ පුද්ගලයන්ට දැක බලා ගන්නයි, ඔයාලටත් මගේ මේ අත්දැකීම ගැන කියල දෙන්නයි.
කාඩ්බෝඩ් කෑලි ඉතින් ඕනෙම කෙනෙකුට හොයා ගන්න පුළුවන් නේ. ඉස්සර නම් පොඩි කාලෙදි අපි කාඩ්බෝඩ් වලින් සුපිරි වීරයන්ව ඇඳලා කපලා ඒවත් එක්ක සෙල්ලම් කරනවා. ඒ අපේ කාලේ. දැන් ඉතින් එහෙම නැහැනේ. දැන් කාලයේ අපිට මුණ ගැහෙන්නේ කාඩ්බෝඩ් නළු නිළියන්වනේ. ඔය වගේ නළු නිළියො හැරුනම ඉන්න තව පිරිසක් තමයි කාඩ්බෝඩ් යාළුවෝ. කාඩ්බෝඩ් වචනෙ ඉස්සරහට දාලා අන්තිමට නාම පදයක් එකතු කර ගත්තාම ඒ අදාල නාම පදෙන් හඳුන්වන දේ කාඩ්බෝඩ් එකකින් පවා කපා ගන්න පුළුවන් ගණයේ කියන අදහස නේ එන්නේ.
හරි හරි. ඒක අපි පැත්තකින් තියමුකෝ. දැන් අපි ලිපියේ මාතෘකාවට බහිමු. මේ ලියන දේට මේ මාසයේදී පැවැත්වෙන කොළඹ ජාත්‍යන්තර පොත් ප්‍රදර්ශනයත් වක්‍රාකාරයෙන් සම්බන්ධයි. මේක නොතිබුනා නම් ඉතින් හරි හමං විදියට මේ දේ ගැනත් මට දැන ගන්නට බැරි වෙනවා. මේ එක්තරා යාළුවෙක් ගැන දෙයක් වගේම එයා හැසිරුණේ මොන වගේ විදියකටද යන්න ගැනත් පොඩි ලිපියක්. නම කියන්න උවමනාවක් වෙන එකක් නෑ. මොකද නමට වඩා සිද්ධ වුනු දේ ගැනනේ මටත් ලියන්න ඕනේ. මේවා මතක් වෙද්දිත් මට හරි හිනා ඉතින්. මොනා කරන්නද?
මේ යාළුවා මගෙත් එක්ක හොඳ යාළුකමක් පවත්වපු කෙනෙක්. කොටින්ම කියනවා නම් මගේම පාසලේ එකම මිත්‍ර කැලේ හිටපු කෙනෙක්. කොහොම හරි යාළුකම නිසා හෝ මේ යාළුවා මේ වතාවෙදි පොත් ප්‍රදර්ශනය පළමු දවසේම බලන්න යන්න මට ආරාධනා කරා. නිකන්ම නෙවෙයි ඒක අනිවර්ය ආරාධනාවක්. හැබැයි ඒ ආරාධනාව මට ප්‍රතික්ෂේප කරන්න සිද්ධ වුනා. වෙන මුකුත් හින්දා නෙවෙයි, මම ඒ යාළුවාට කලින් වෙනත් හොඳම යාළුවෙක්ට ඒ දේටම පොරොන්දු වෙලා හිටි නිසා. ඕක කීවට පස්සේ ඒ යාළුවා කතා කරන එකත් නවත්තලා දැම්මා මාත් එක්ක.
ඉතින් ඔතනින් නැවතුන කතාබහ තවමත් ඒ විදියමයි කියලා තමයි කියන්න වෙන්නේ. කොයි තරම් උත්සාහ ගත්තත් කතාවට එකතු වෙන්න කිසිම ප්‍රතිඵලයක් ලැබුනේ නෑ. මොකද ඉතින් එයාගේ ආරාධනය පිළි නොගන්න ඕනෙම කෙනෙක්ව එයා එයාගෙ මිතුරන්ගෙන් ඈත් කරලා දානවා කියන එක ඒ කෙනාගේ ප්‍රතිපත්තියක් වෙන්න ඇති නේ. ඉතින් ඕක තමයි මට කියන්න ඕනේ වුනේ. කොච්චර එකට හිටියත් යාළුවෙක් වගේ, බොක්ක වෙනස් කියල තමයි අවසානයෙදි කියන්න තියෙන්නේ. ආරාධනාවක් පිළි නොගැනීම මිතුරු කම් නැති වෙන්න හේතුවක් නම්, අපිට යම් පුද්ගලයන්ගේ රූකඩ වගේ හැසිරෙන්නටත් සිද්ධ වේවි.
අන්න ඒ නිසයි මම කීවේ ඔය වගේ සුළු දෙයින් පවා යාළුකම් අමතක කරන මිතුරන් කාඩ්බෝඩ් සහ බොලඳ මිතුරන් කියලා. මගේ ලිපියේ මාතෘකාවටත් ඒකම යෙදුවේ ඔන්න ඔය දේ කියන්න ඕනෙ වුණු නිසා. හැබැයි මේකෙන් ඔයාලට දෙන්න පණිවිඩයකුත් තියෙනවා.
කෙනෙක් සමග යම්කිසි වැඩකට නියම කර ගත්තු වෙලාවකම තවත් වැඩක් වෙන අයෙකු සමග කරන්නට පසුව නියම කර ගන්න එපා කියලයි මම කියන්නේ. මුලින් පොරොන්දුවක් දෙන්නේ හිඟන්නෙකුට නම්, පසුව පොරොන්දුවක් වෙන්නට යන්නේ රජතුමෙකුට නම් හිඟන්නාට දුන් පොරොන්දුව කඩ නොකරන්න වග බලා ගන්න. ඒක හොඳ පුරුද්දක්. මේ නිසා ජීවිතෙන් සමහර දේවල් ඈත් වුනත් ඒ ඈත් වීම ම අපිට ජීවිතේදී ලොකු පාඩමක් අවබෝධයක් ලබා දෙන්නට සමත් වෙනවා.
කාඩ්බෝඩ් කෑලි ඉතින් ඕනෙම කෙනෙකුට හොයා ගන්න පුළුවන් නේ. ඉස්සර නම් පොඩි කාලෙදි අපි කාඩ්බෝඩ් වලින් සුපිරි වීරයන්ව ඇඳලා කපලා ඒවත් එක්ක සෙල්ලම් කරනවා. ඒ අපේ කාලේ. දැන් ඉතින් එහෙම නැහැනේ. දැන් කාලයේ අපිට මුණ ගැහෙන්නේ කාඩ්බෝඩ් නළු නිළියන්වනේ. ඔය වගේ නළු නිළියො හැරුනම ඉන්න තව පිරිසක් තමයි කාඩ්බෝඩ් යාළුවෝ. කාඩ්බෝඩ් වචනෙ ඉස්සරහට දාලා අන්තිමට නාම පදයක් එකතු කර ගත්තාම ඒ අදාල නාම පදෙන් හඳුන්වන දේ කාඩ්බෝඩ් එකකින් පවා කපා ගන්න පුළුවන් ගණයේ කියන අදහස නේ එන්නේ.
හරි හරි. ඒක අපි පැත්තකින් තියමුකෝ. දැන් අපි ලිපියේ මාතෘකාවට බහිමු. මේ ලියන දේට මේ මාසයේදී පැවැත්වෙන කොළඹ ජාත්‍යන්තර පොත් ප්‍රදර්ශනයත් වක්‍රාකාරයෙන් සම්බන්ධයි. මේක නොතිබුනා නම් ඉතින් හරි හමං විදියට මේ දේ ගැනත් මට දැන ගන්නට බැරි වෙනවා. මේ එක්තරා යාළුවෙක් ගැන දෙයක් වගේම එයා හැසිරුණේ මොන වගේ විදියකටද යන්න ගැනත් පොඩි ලිපියක්. නම කියන්න උවමනාවක් වෙන එකක් නෑ. මොකද නමට වඩා සිද්ධ වුනු දේ ගැනනේ මටත් ලියන්න ඕනේ. මේවා මතක් වෙද්දිත් මට හරි හිනා ඉතින්. මොනා කරන්නද?
මේ යාළුවා මගෙත් එක්ක හොඳ යාළුකමක් පවත්වපු කෙනෙක්. කොටින්ම කියනවා නම් මගේම පාසලේ එකම මිත්‍ර කැලේ හිටපු කෙනෙක්. කොහොම හරි යාළුකම නිසා හෝ මේ යාළුවා මේ වතාවෙදි පොත් ප්‍රදර්ශනය පළමු දවසේම බලන්න යන්න මට ආරාධනා කරා. නිකන්ම නෙවෙයි ඒක අනිවර්ය ආරාධනාවක්. හැබැයි ඒ ආරාධනාව මට ප්‍රතික්ෂේප කරන්න සිද්ධ වුනා. වෙන මුකුත් හින්දා නෙවෙයි, මම ඒ යාළුවාට කලින් වෙනත් හොඳම යාළුවෙක්ට ඒ දේටම පොරොන්දු වෙලා හිටි නිසා. ඕක කීවට පස්සේ ඒ යාළුවා කතා කරන එකත් නවත්තලා දැම්මා මාත් එක්ක.
ඉතින් ඔතනින් නැවතුන කතාබහ තවමත් ඒ විදියමයි කියලා තමයි කියන්න වෙන්නේ. කොයි තරම් උත්සාහ ගත්තත් කතාවට එකතු වෙන්න කිසිම ප්‍රතිඵලයක් ලැබුනේ නෑ. මොකද ඉතින් එයාගේ ආරාධනය පිළි නොගන්න ඕනෙම කෙනෙක්ව එයා එයාගෙ මිතුරන්ගෙන් ඈත් කරලා දානවා කියන එක ඒ කෙනාගේ ප්‍රතිපත්තියක් වෙන්න ඇති නේ. ඉතින් ඕක තමයි මට කියන්න ඕනේ වුනේ. කොච්චර එකට හිටියත් යාළුවෙක් වගේ, බොක්ක වෙනස් කියල තමයි අවසානයෙදි කියන්න තියෙන්නේ. ආරාධනාවක් පිළි නොගැනීම මිතුරු කම් නැති වෙන්න හේතුවක් නම්, අපිට යම් පුද්ගලයන්ගේ රූකඩ වගේ හැසිරෙන්නටත් සිද්ධ වේවි.
අන්න ඒ නිසයි මම කීවේ ඔය වගේ සුළු දෙයින් පවා යාළුකම් අමතක කරන මිතුරන් කාඩ්බෝඩ් සහ බොලඳ මිතුරන් කියලා. මගේ ලිපියේ මාතෘකාවටත් ඒකම යෙදුවේ ඔන්න ඔය දේ කියන්න ඕනෙ වුණු නිසා. හැබැයි මේකෙන් ඔයාලට දෙන්න පණිවිඩයකුත් තියෙනවා.
කෙනෙක් සමග යම්කිසි වැඩකට නියම කර ගත්තු වෙලාවකම තවත් වැඩක් වෙන අයෙකු සමග කරන්නට පසුව නියම කර ගන්න එපා කියලයි මම කියන්නේ. මුලින් පොරොන්දුවක් දෙන්නේ හිඟන්නෙකුට නම්, පසුව පොරොන්දුවක් වෙන්නට යන්නේ රජතුමෙකුට නම් හිඟන්නාට දුන් පොරොන්දුව කඩ නොකරන්න වග බලා ගන්න. ඒක හොඳ පුරුද්දක්. මේ නිසා ජීවිතෙන් සමහර දේවල් ඈත් වුනත් ඒ ඈත් වීම ම අපිට ජීවිතේදී ලොකු පාඩමක් අවබෝධයක් ලබා දෙන්නට සමත් වෙනවා.
0 පාඨක අදහස් | Comments:
Post a Comment